W poniższym przewodniku omówimy oscylator stochastyczny. Wyjaśnimy co to jest i co mierzy, jak rozumieć ten wskaźnik na wykresach i interpretować jego wyniki, a także zalety i wady korzystania z tego narzędzia analizy technicznej.
W handlu akcjami uczestnicy rynku używają dwóch przeciwstawnych rodzajów analizy. Analiza fundamentalna analizuje wiadomości rynkowe, siły ekonomiczne/społeczne/polityczne oraz dane dotyczące zysków, by przewidzieć, jak będzie się zmieniała cena aktywów. Z kolei analiza techniczna do przewidywania warunków rynkowych wykorzystuje wykresy i różne wskaźniki techniczne.
Jednym z podstawowych narzędzi wykorzystywanych w analizie technicznej est oscylator stochastyczny. Jego głównym celem jest zrozumienie, jak silny jest impet rynku.
Co to jest oscylator stochastyczny? Definicja
Oscylator stochastyczny (wskaźnik stochastyczny) to popularne narzędzie analizy technicznej, które wskazuje impet rynku poprzez porównanie ceny zamknięcia danego aktywa z zakresem cen w określonym czasie. Jego wrażliwość na ruchy rynku można zmniejszyć, dostosowując ten okres lub przyjmując średnią ruchomą wyniku. Może być używany do generowania sygnałów wykupienia i wyprzedania akcji, indeksów, walut i wielu innych aktywów inwestycyjnych, wykorzystując zakres wartości od 0 do 100.
Ten wskaźnik analizy technicznej mierzy impet: tempo przyspieszenia ruchu cen. Teoria stojąca za oscylatorem stochastycznym zakłada, że impet ceny aktywa często zmienia się zanim ruch ceny zmieni kierunek. W konsekwencji oscylator stochastyczny może być używany do przewidywania odwrócenia trendu.
Zazwyczaj z oscylatora stochastycznego korzystają doświadczeni traderzy i osoby uczące się analizy technicznej. Oscylator stochastyczny może poprawić precyzję handlu i zidentyfikować lukratywne punkty wejścia i wyjścia, szczególnie przy wsparciu innych narzędzi analizy technicznej, takich jak linie trendu, średnie kroczące oraz poziomy wsparcia i oporu.
Obliczanie wskaźnika oscylatora stochastycznego
Wzór na oscylator stochastyczny to:
%K = 100(C – L14) / (H14 – L14)
gdzie:
- C = ostatnia cena zamknięcia instrumentu
- L14 = najniższa cena instrumentu w 14-dniowym okresie
- H14 = najwyższa cena instrumentu w tym samym 14-dniowym okresie.
- %K = obecna wartość wskaźnika stochastycznego
Historia oscylatora stochastycznego
George Lane opracował oscylator stochastyczny pod koniec lat 50. ubiegłego wieku do wykorzystania w analizie technicznej papierów wartościowych. Lane był analitykiem finansowym i jednym z pierwszych naukowców, którzy opublikowali prace badawcze na temat wykorzystania stochastyki. Według wywiadu z Lane’em, oscylator stochastyczny:
Nie podąża za ceną, nie podąża za wolumenem ani niczym podobnym. Podąża za prędkością lub impetem ceny. Z reguły impet zmienia kierunek przed ceną.
W ten sposób oscylator stochastyczny może być również wykorzystywany do przewidywania punktów zwrotnych rynku, kiedy wskaźnik ujawnia bycze lub niedźwiedzie dywergencje i może być postrzegany jako prawdopodobnie najważniejszy sygnał transakcyjny, jaki zidentyfikował Lane.
Jak działa oscylator stochastyczny?
Zamiast mierzyć cenę lub wolumen, oscylator stochastyczny porównuje ostatnią cenę zamknięcia z zakresem górnych i dolnych widełek cenowych w ustalonej liczbie poprzednich okresów. Zazwyczaj używa 14 poprzednich okresów. Celem wskaźnika jest przewidywanie punktów odwrócenia trendu poprzez porównanie ceny zamknięcia z poprzednimi ruchami cenowymi.
Ten dwuliniowy wskaźnik może być wprowadzony na dowolnym wykresie i waha się pomiędzy 0 a 100. Pokazuje on, jak aktualna cena ma się do najwyższych i najniższych poziomów cenowych w określonym czasie. Dla przykładu, ponieważ okres ten zazwyczaj składa się z 14 pojedynczych okresów, na wykresie tygodniowym będzie to 14 tygodni. Na wykresie godzinowym, odpowiednio, 14 godzin.
Wykresy oscylatora stochastycznego składają się zazwyczaj z dwóch linii. Biała linia, zwana linią %K, pojawi się pod wykresem, kiedy wskaźnik stochastyczny jest zastosowany i odzwierciedla aktualną wartość oscylatora. Natomiast czerwona – zwana %D – to trzyokresowa średnia krocząca %K. Ponieważ uważa się, że cena podąża za impetem, połączenie tych dwóch linii może sygnalizować, że zbliża się odwrócenie trendu.
Jak czytać i interpretować oscylator stochastyczny?
Wskaźnik stochastyczny jest związany z zakresem, zawsze skalowany pomiędzy 0 a 100, co czyni go cennym wskaźnikiem stanów wykupienia i wyprzedania.
Odczyty powyżej 80 sygnalizują, że aktywa są notowane blisko górnej granicy przedziału wysokich i niskich poziomów. I odwrotnie, odczyty poniżej 20 wskazują, że aktywa znajdują się blisko dolnej granicy przedziału wysokich i niskich poziomów. Odczyty powyżej 50 sugerują, że aktywa znajdują się w górnej części przedziału handlowego. Odczyty poniżej 50 sygnalizują, że aktywo znajduje się w dolnej części przedziału handlowego.
Tradycyjnie odczyty powyżej 80 wskazują, że instrument znajduje się w zakresie wykupienia, a odczyty poniżej 20 sugerują warunki wyprzedania. Poziomy wyprzedania i wykupienia mogą być używane do przewidywania odwrócenia trendu.
Cena przesuwa się w dół, jeśli wskaźnik stochastyczny spadnie z poziomu powyżej 80 do poniżej 50. Cena idzie w górę, jeśli wskaźnik przesuwa się z poziomu poniżej 20 do powyżej 50.
Traderzy szukają dywergencji – oscylator stochastyczny i cena oddalają się od siebie – wskazując, że trend cenowy słabnie i może się wkrótce odwrócić. Na przykład, kiedy trend niedźwiedzi osiągnie nowy niższy poziom, ale oscylator wyrysuje wyższy niższy poziom, może to oznaczać, że rynek niedźwiedzi wyczerpuje swój impet i nadchodzi odwrócenie rynku byka.
Przykładowa kalkulacja
Aby obliczyć oscylator stochastyczny, od aktualnej ceny zamknięcia odejmujesz najniższą wartość dla danego okresu. Następnie dzielisz całkowity zakres dla danego okresu i mnożysz przez 100. Pamiętaj, że standardowy okres to 14 dni.
Wyobraźmy sobie, że 14-dniowy szczyt wynosi 150 USD, dołek 125 USD, a obecne zamknięcie 145 USD, wtedy odczyt dla tej konkretnej sesji wyniósłby 80: (145-125) / (150 – 125) * 100.
Oscylator stochastyczny wskazuje stabilność, z jaką cena zamyka się w pobliżu swojego ostatniego wyżu lub niżu, porównując bieżącą cenę do zakresu w czasie. Odczyt na poziomie 80 oznacza, że instrument jest na skraju wykupienia.
Oscylator stochastyczny vs. stochastyczny wskaźnik impetu (SMI)
Oba te narzędzia są narzędziami stochastycznymi, które służą do określania impetu w każdych warunkach rynkowych. Oscylator stochastyczny jest bardziej podstawowym narzędziem analizy technicznej i pokazuje kierunek momentum na podstawie ceny zamknięcia waloru.
Natomiast stochastyczny wskaźnik impetu (SMI) pokazuje impet zamknięcia w stosunku do mediany wysokiego lub niskiego zakresu dla danego okresu czasu.
Oscylator stochastyczny a wskaźnik siły względnej (RSI)
Zarówno oscylator stochastyczny, jak i wskaźnik siły względnej (RSI) są narzędziami służącymi do przewidywania trendów rynkowych. Choć często są używane razem, istnieją między nimi istotne różnice.
Oscylator stochastyczny opiera się na założeniu, że ceny zamknięcia powinny potwierdzać kierunek aktualnego trendu. Natomiast RSI śledzi poziomy wykupienia i wyprzedania mierząc momentum ruchów cenowych. Innymi słowy, RSI został zaprojektowany do mierzenia szybkości ruchów cenowych, podczas gdy formuła oscylatora stochastycznego działa najlepiej w stałych przedziałach handlowych.
Wskaźnik RSI jest bardziej przydatny na rynkach z trendami, a oscylatory stochastyczne na rynkach bocznych.
Zastosowania oscylatora stochastycznego
Podstawowe zastosowania oscylatora stochastycznego to następujące strategie:
Identyfikacja stanów wykupienia i wyprzedania
Wskaźnik stochastyczny pomaga inwestorom zidentyfikować punkty wyjścia i wejścia z transakcji poprzez zastosowanie strategii wykupienia/wyprzedzenia. Odczyt stochastyczny powyżej 80 wskazuje na poziom wykupienia. Odczyty poniżej 20 oznaczają wyprzedanie rynku.
Zazwyczaj inwestorzy szukają okazji do zawarcia transakcji kupna, kiedy instrument jest wyprzedany. Sygnał sprzedaży jest prowokowany, kiedy odczyt oscylatora przekroczy 80 i powróci do odczytu poniżej 80. Z kolei sygnał kupna jest inicjowany, kiedy oscylator przesuwa się poniżej 20, a następnie z powrotem powyżej 20.
Oznaczenia „wykupienie” i „wyprzedanie” mogą jednak być mylące. Instrument niekoniecznie będzie spadał tylko dlatego, że jest wykupiony. Podobnie, nie będzie automatycznie wzrastał dlatego, że jest wyprzedany. Wykupienie i wyprzedanie oznaczają jedynie, że cena znajduje się w pobliżu górnej lub dolnej granicy przedziału dla danego okresu czasu.
Strategia Dywergencji
Inną preferowaną strategią inwestycyjną wykorzystującą wskaźnik stochastyczny jest strategia dywergencji, w której inwestorzy zwracają uwagę na to, czy cena danego waloru osiąga nowe maksima lub minima, które nie są odzwierciedlone na oscylatorze stochastycznym. Jest to sygnał, że trend może się odwrócić.
Dywergencja bycza występuje wtedy, gdy cena aktywa osiąga nowy dołek, ale oscylator nie przesuwa się w kierunku kolejnego. Jest to sygnał, że presja sprzedaży zmalała i może nastąpić odwrócenie trendu w górę.
Podobnie, niedźwiedzia dywergencja pojawia się, kiedy cena aktywa osiąga nowy szczyt, ale oscylator nie przesuwa się odpowiednio w kierunku kolejnego.
To sygnał, że impet wzrostowy został spowolniony i może nastąpić odwrócenie trendu w dół. Niepowodzenie oscylatora w osiągnięciu nowego szczytu, przy jednoczesnym zachowaniu się ceny instrumentu, sygnalizuje, że impet trendu wzrostowego zaczyna słabnąć.
Ważną kwestią dotyczącą strategii dywergencji jest to, że nie należy zawierać transakcji, dopóki faktyczny zwrot ceny nie potwierdzi dywergencji. Dzieje się tak dlatego, że oscylator stochastyczny może dać sygnał dywergencji na jakiś czas przed faktyczną zmianą kierunku ceny instrumentu.
Na przykład, kiedy oscylator sygnalizuje niedźwiedzią dywergencję, cena może nadal piąć się w górę przez kilka sesji, zanim zacznie spadać.
Przecięcia
Inną popularną strategią inwestycyjną jest przecięcie stochastyczne, które pojawia się, kiedy przecinają się szybkie i wolne linie stochastyczne.
Szybka linia stochastyczna to linia 0%K, a wolna linia stochastyczna to linia %D. Scenariuszem byczym jest sytuacja, w której linia %K przecina linię %D i wychodzi ponad nią. I odwrotnie, linia %K przecinająca linię stochastyczną %D od góry do dołu daje niedźwiedzi sygnał.
Sygnały te są bardziej wiarygodne na rynku o szerokim zakresie wahań. Są one jednak mniej wiarygodne na rynku z trendem.
W strategii podążania za trendem inwestorzy monitorują wskaźnik stochastyczny, aby upewnić się, że pozostaje on przecięty w jednym kierunku. To pokazuje, że trend jest nadal aktualny.
Setupy byka/niedźwiedzia
Wreszcie, innym powszechnym zastosowaniem wskaźnika stochastycznego jest identyfikacja setupów byka i niedźwiedzia.
Byczy setup ma miejsce, kiedy wskaźnik stochastyczny osiąga wyższy poziom. Jednocześnie cena instrumentu osiąga niższy szczyt, co sygnalizuje, że momentum rośnie i cena może pójść jeszcze wyżej. W tym przypadku traderzy często szukają okazji do kupna po krótkim spadku ceny, kiedy wskaźnik stochastyczny spadł poniżej 50, kontynuując ponowny ruch w górę.
Niedźwiedzi setup pojawia się, kiedy wskaźnik stochastyczny osiągnie niższy dołek. Jednak cena instrumentu osiąga wyższy dołek, co wskazuje na rosnącą presję sprzedaży, ponieważ cena waloru może jeszcze bardziej spaść. W rezultacie traderzy często szukają okazji do sprzedaży po krótkim odbiciu ceny.
Plusy i minusy oscylatora stochastycznego
Podobnie jak większość innych narzędzi analizy technicznej, także oscylator stochastyczny ma swój własny zestaw unikalnych zalet i wad. Dlatego ważne jest, by zrozumieć, w czym ten wskaźnik momentum jest najlepszy, a w czym zawodzi, by w pełni wykorzystać jego możliwości.
Zalety
- Oscylator stochastyczny dostarcza prostych wskaźników wejścia i wyjścia;
- W zależności od wybranych ustawień czasowych oscylator stochastyczny oferuje częste sygnały, co jest szczególnie korzystne dla day traderów;
- Strategia identyfikowania przecięć w obszarach wykupienia i wyprzedania ma tę zaletę, że pomaga inwestorom wcześniej wchodzić w transakcje, dzięki czemu mogą oni wykorzystać ruch od najwcześniejszego punktu i uzyskać maksymalne zyski;
- Wskaźnik jest teoretycznie dość prosty do zrozumienia i jest dostępny w większości programów do tworzenia wykresów.
Wady
- Główną wadą oscylatora jest jego tendencja do generowania fałszywych sygnałów. Są one szczególnie częste podczas burzliwych, bardzo zmiennych warunków handlowych, dlatego tak ważne jest, aby potwierdzać sygnały stochastyczne innymi wskaźnikami analizy technicznej;
- Należy pamiętać, że oscylator został zaprojektowany przede wszystkim do mierzenia siły lub słabości ruchu cen na rynku, a nie ich trendu czy kierunku;
- Ponieważ cena może pozostawać w obszarze wykupienia lub wyprzedania przez długi czas, przecięcia są bezużyteczne, dopóki wskaźnik nie przełamie się i nie przekroczy poziomu 80 lub 20, co utrudnia precyzyjne określanie czasu wejścia i wyjścia;
Jednym ze sposobów na ograniczenie fałszywych sygnałów jest używanie bardziej ekstremalnych odczytów oscylatora do wskazywania warunków wykupienia/wysprzedania na rynku. Na przykład, zamiast wykorzystywać odczyty powyżej 80 jako linię podziału, interpretuje się odczyty powyżej 85 jako sygnał wykupienia. Po stronie niedźwiedzi, tylko odczyty 15 i poniżej są interpretowane jako wskazujące na wyprzedanie. Chociaż dostosowanie do 85/15 eliminuje liczbę fałszywych sygnałów, może jednak doprowadzić do tego, że traderzy przegapią lukratywne okazje. Na przykład, załóżmy, że podczas trendu wzrostowego oscylator osiąga wysoki odczyt 82, po czym cena odwraca się w dół. W takim przypadku inwestor może stracić okazję do sprzedaży po idealnej cenie, ponieważ oscylator nigdy nie osiągnął wymaganego poziomu wykupienia 85 lub wyższego.
Podsumowanie
Podsumowując, jako jeden z najbardziej popularnych i szeroko stosowanych wskaźników technicznych na rynku, wskaźnik stochastyczny jest głównie używany do identyfikowania poziomów wykupienia i wyprzedania. Co więcej, w połączeniu z innymi wskaźnikami oscylator stochastyczny może pomóc inwestorowi w identyfikacji możliwych odwróceń trendu oraz potencjalnych punktów wejścia i wyjścia.
Jednak wskaźnik momentum jest podatny na generowanie fałszywych sygnałów. Dlatego najlepiej używać go razem z innymi wskaźnikami technicznymi, a nie jako jedynego źródła wskaźników transakcyjnych.
